Oude Man aan zee
Omdat het
op deze gewone werkdag stralend mooi zomerweer was, besloot de
Oude Man met rugzak op blote voeten langs de vloedlijn zuidwaarts te
wandelen langs de drukte van het Noordwijkse strand naar de rust een
paar kilometer verderop waar hij op een handdoek gezeten genoot van
het geluid van de branding terwijl iemand hem vanaf de duintop
schilderde op een groot doek waarop een gedeelte van het duin, het
strand, de zee en de helderblauwe lucht stonden afgebeeld in alle
tinten groen, geel en blauw die een mens kon bedenken en op het
moment dat de Oude Man overspoeld werd door een gevoel één te
worden met het geheel van kleur, geur en geluid besloot de schilder
de figuur van de Oude Man te laten vervagen en op te laten gaan in de
tinten geel en blauw op een schilderij, dat jaren later door een
vermogende Katwijkse kunstminnaar op een veiling gekocht werd voor
een astronomisch bedrag en dat door een ieder die de natuur van de
zee en de duinen koesterde met open mond werd bewonderd, want nooit
eerder had iemand met zoveel liefde alle kleurschakeringen die zich
onder invloed van de zon openbaarden op een doek weten te treffen en
de titel “Oude Man aan zee” was het geheim van de schilder en de
Oude Man die toen hij zijn wandeling richting Katwijk vervolgde
opkeek naar de duintop waar iemand zat te schilderen achter een grote
schildersezel.
Aart
Geweldige zin, Aart! En dan te bedenken dat je hem
nóg langer had kunnen maken (zoals je mij schreef)! Mia
nóg langer had kunnen maken (zoals je mij schreef)! Mia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten