Na vijf maanden!

De maand juni begint en daarmee hebben we vijf van de twaalf schrijfmaanden achter de rug! Bij deze geef ik twee complimenten weg: een aan mezelf omdat het mij nog steeds - en vrij moeiteloos - lukt om elke dag een schrijfopdracht op mijn blog 'schrijfopdracht' te zetten. Het tweede compliment is voor de schrijfliefhebbers die deze opdrachten elke dag weer gebruiken om er een verhaal bij te schrijven. Dat vergt een discipline die heel wat mensen kunnen opbrengen en die een gewoonte aan het worden is. Als dank een van mijn lievelingscitaten, met een foto die ik op het strandje van 'Koudenhoorn' maakte in Warmond. 

                                                                                    Mia Meijer

Verhaal over muziek bij je begrafenis

Schrijfopdracht: Je lievelingsmuziekstuk

Als iemand je zou vragen: wat is voor jou het mooiste muziekstuk, welk nummer, welke song zou je bij wijze van spreken op je begrafenis willen laten horen? Wat zou dan je antwoord zijn?

De vraag wat voor mij het mooiste muziekstuk is, of de mooiste song of het mooiste nummer, is nauwelijks te beantwoorden. Ik ben erg muzikaal en ik houd van vele soorten muziek. Muziek waar ik absoluut niet van houd is moderne jazz, heavy metal en alle aanverwante soorten muziek, smartlappen en chantikoren en opera. Maar het opmerkelijke is, dat juist één gedeelte uit één opera tot mijn lievelingsmuziek hoort. Mijn keuze voor mijn lievelingsmuziek hangt ook sterk af van de vraag bij welke gelegenheid het wordt gespeeld.

Laat ik de opdracht volgen door mijn lievelingsmuziek op te geven voor mijn begrafenis. Zelfs in dat geval kan ik mij niet beperken tot één keuze. Ik zou tijdens mijn uitvaartdienst vanaf mijn wolk vijf muziekstukken willen horen. Het is muziek waarbij mij altijd de tranen in de ogen springen. Niet omdat het treurige muziek is, maar omdat het mij erg raakt. Niet de teksten, maar de muziek.

Zo zou ik mijn uitvaartdienst laten beginnen met "Ihr habt nun Traurigkeit uit Ein Deutsches Requiem van Johannes Brahms. http://www.youtube.com/watch?v=I_gLcp8-i_8  Dan kunnen de aanwezigen even treuren. Daarna wordt het tijd om je gedachten de vrije loop te laten, of even te mijmeren en te mediteren. Dat kan bij de prachtige muziek van Méditation, een intermezzo uit - jawel - de opera Thaïs van Jules Massenet.
http://www.youtube.com/watch?v=luL1T1WQC2k  Daarna krijgen we een overgang naar bepaalde klassieke rock- en popmuziek die ik erg mooi vind. Dat gebeurt met de overpeinzing "You can't always get what you want", een nummer van The Rolling Stones. Ik wil dan deze zeldzame en lange live-uitvoering horen uit 1973 met mooie lange gitaar- en saxofoonsolo's.http://www.youtube.com/watch?v=fZOlL6pPq4E De tekst gaat weliswaar over iemand die zijn gewenste drugs niet kan krijgen, maar dat is een metafoor.

Om stil te staan bij het feit dat ik veel gitaar heb gespeeld kan dan het nummer "While my guitar gently wheeps" ten gehore worden gebracht. Het is oorspronkelijk een nummer van de inmiddels overleden ex-Beatle George Harrison, maar ik prefereer deze uitvoering met een gitaarsolo van de artiest Prince. http://www.youtube.com/watch?v=b92v6CSN19Q&feature=fvwrel  En dan hup die kist het graf in, want het is de hoogste tijd om het leven weer op te pakken en af te sluiten met een feest. Ik verkies daartoe de uitvoering door Lisa Fischer en Tina Turner van het Rolling Stones-nummer "It's only rock'n roll (and I like it)". http://www.youtube.com/watch?v=3UWCXIerom0&feature=related

Willem Franssen

Verhaal over de oorlog, bevrijding en herdenking

Schrijfopdracht  van 5 mei 2012, nr. 126
Wat herinner jij je van de oorlog? Heb je er verhalen van je ouders of familieleden over gehoord, of heb je er zelf iets van meegemaakt? Heb je op 5 mei een speciaal gevoel en vier je de Bevrijdingsdag op een of andere manier? Was het in jouw jeugd een feestdag en waaruit bleek dat?
Mijn vader sprak er over. Over de honger en de kou. Dat ze op een oud barrel van een fiets (op houten banden) erop uit moesten om eten te zoeken. Bedelen bij boeren ver weg richting Rotterdam, die nog wel iets te eten hadden en het dan nog thuis moesten zien te krijgen. Dat ze huisdieren moesten slachten omdat ze al dagen niets te eten hadden..

Of dat ze op zoek gingen naar brandhout, want er was niks meer, alles werd opgestookt.

Iedereen leed honger en kou.. En dan die angst. Mijn vader zag dat er iemand zomaar werd doodgeschoten op straat.

Op eten uit met altijd die angst om onderweg opgepakt te worden door de Duitsers.

Hoe machteloos en wanhopig zullen ze geweest zijn, ouders van een gezin met 11 kinderen?

Ook vertelde hij dat ze bij de bevrijding van de Engelse soldaten sigaretten kregen voor aardbeien. Een goede ruilhandel. Hoe hij zegt: strowberries for sigrets (dat was wat ze tegen de soldaten riepen) dat is zo kostelijk om te horen…

De foto’s van de feestelijke bevrijding dat ze op die versierde karren rondreden. Mijn vader met zijn broers en zusjes, heel mooi om te zien..

Op televisie zijn veel programma’s rond de oorlog en de Jodenvervolging.

Het was afschuwelijk, het mag nooit meer gebeuren.

Ik vind dat de bevrijding voor eeuwig gevierd, herdacht moet blijven worden.

Dat de beelden gezien moeten blijven worden. De generaties hierna moeten beseffen wat er toen gebeurd is, dat zoiets nooit meer mag kunnen gebeuren. Anders vrees ik, dat er ooit weer een andere gek opstaat die aan het begin staat van zoveel rassenhaat, pijn en ellende.

De beelden spreken voor zich.

Verbazing, ontzetting over wat er kon gebeuren bekruipt me als ik het zie.

We moeten blijven kijken en het doorgeven aan hen die na ons komen.

De Dodenherdenking op 4 mei, hoort zeker bij het begrip Bevrijdingsdag.

Ook dat mag niemand vergeten.

Elk jaar vind ik het weer indrukwekkend.

Vooral de 2 minuten stilte. Ik heb geen persoonlijke gevallenen in de oorlog,

Maar het ontroert me altijd zeer.

Geen stilte spreekt zo als de 2 minuten van Dodenherdenking.

Laten we er altijd naar blijven luisteren.
                                                                                                             Anja