Drie verhalen n.a.v. de schrijfopdracht "Nieuws"

Schrijfopdracht nr. 119

Hoe belangrijk is nieuws voor jou? Kijk je altijd naar vaste nieuwsuitzendingen op de tv? Welke onderwerpen interesseren je? Volg je het politieke nieuws dagelijks? Heb je een mening over de politiek en praat je daar graag met anderen over? Vind je dat het nieuws redelijk objectief wordt gebracht? Als je op vakantie bent, blijf je dan geïnteresseerd in het nieuws?

Als we 's ochtends gaan ontbijten, halen we altijd eerst de krant. We hebben er twee dus we kunnen er dan ieder een lezen. Mijn vrouw leest altijd de regionale krant, want zij is altijd het meest geïnteresseerd in het streeknieuws. Ik lees dan de Volkskrant en ik vind vooral het politieke en economische nieuws interessant. Het meeste nieuws haal ik uit de krant en van de radio, want overdag luister ik tijdens mijn werk vaak naar radio 1.

De politiek wordt bij ons vaak besproken. Dat kan ook bijna niet anders met een dochter die geschiedenis studeert en een ander die politicologie doet. Wat politiek betreft ben ik echt iemand van het midden. Dat komt denk ik doordat ik iemand ben die altijd het overleg zoekt en overeenstemming wil bereiken om een werkbare situatie te krijgen. Vooral mijn jongste dochter is dat duidelijk niet. Zij staat vooral een veel strengere milieupolitiek voor en als ik haar dan weer wijs op de nadelen daarvan voor bijvoorbeeld onze kwekerij geeft dat leuke discussies.

Als je zo als ik vaak naar de radio luistert valt het wel erg op dat iedereen vaak hetzelfde nieuws brengt. Vooral als er iets belangrijks gebeurt hoor je de hele dag niets anders dan dat. Zelfs als er niets bijzonders meer te melden is komt er nog meer van hetzelfde. Tot in de allerkleinste details wordt het nieuws dan uitgesponnen en als je 's avonds de tv aanzet gaat het daar wéér over. In dat soort gevallen ben ik het nieuws wel eens een beetje beu.

                                                                                                               Dick van der Meer

Al sinds mijn vroege jeugd is nieuws belangrijk voor mij. Ik heb het altijd interessant gevonden wat er in mijn geboorteplaats, mijn woonplaats, mijn omgeving, mijn land en in de wereld gebeurt. Mijn ouders waren geabonneerd op het ochtendblad Trouw en op het drie keer per week verschijnende Kamper Nieuwsblad. Toen ik op de lagere school zat en lezen had geleerd, spelde ik die kranten altijd. Ook schreef ik thuis zelf elke week een "krantje" en dat gooide ik dan bij bekenden door de brievenbus.

Toen ik met mijn twaalfde op de HBS kwam leerde ik ook Engels, Duits en Frans. En toen begon ik als jongetje buitenlandse kranten en weekbladen te kopen. Ik kan mij uit die tijd nog een aardige anekdote herinneren. Het was in 1961 - ik was toen net dertien jaar oud - dat mij  ouders en ik gingen logeren bij een oom en tante in het Zeeuwse Goes. We gingen er met de trein heen, toentertijd waren treinreizen nog interessant met kantinewagentjes die door de trein  reden, restauratiecoupé's waar je kon drinken en een broodje kon eten en stations waar je, als de trein er een tussenstop maakte, koffie via het treinraampje kon kopen van koffieverkopers die op de perrons langs de treinen gingen. Tijdens de overstap van het Kamper treintje op de "sneltrein" naar Utrecht, Rotterdam en verder, kocht ik bij een kiosk op het station in Zwolle het Duitse weekblad Die Zeit, een heel dik pak papier volgeschreven met zware kost. Daarna zat ik de verdere treinreis in dat blad te lezen, zij het nog moeizaam, want ik beheerste de Duitse taal nog niet helemaal. Dat moet toch een eigenwijs gezicht zijn geweest.

In mijn HBS-tijd kocht ik bijna elke week een weekblad, zoals Vrij Nederland, de toenmalige Haagsche Post en ook wel De Groene Amsterdammer. Het was middenin de "koude oorlog" en de Vietnam-tijd begon er ook aan te komen. Ik knipte diverse artikelen uit, of ik bewaarde bladen en kranten bij bijzondere gebeurtenissen. Zoals kranten met verslagen over de eerste maanlanding in juli 1969. Die knipsels en kranten heb ik nog steeds, al zag ik tijdens mijn laatste verhuizing dat ze al aan het vergaan zijn.

In die tijd wist ik nog niet wat ik wilde worden, maar het moest wel iets zijn waar ik mijn ei in kwijt kon. Toevallig of niet, maar in mijn eindexamenjaar 1969 werd bekend, dat er een professionele journalistenopleiding van start zou gaan in september. Dat was de School voor de Journalistiek in Utrecht. Na overleg met mijn ouders meldde ik mij daar voor aan. Je werd toen nog niet in- of uitgeloot zoals nu het geval is, maar je moest er een redelijk zwaar toelatingsexamen voor doen. En daar slaagde ik voor. Ik heb die studie uiteindelijk niet afgemaakt, maar ik ben wel journalist geworden.

Elke dag volg ik het nieuws. De hele dag heb ik de nieuwszender Radio 1 aan staan, ik lees de krant elke dag en ik volg de televisiejournaals, ook de BBC (Newsnight, BBC News en BBC World), Duitsland (Tageschau en Heute) en CNN. Als er belangrijke Kamerdebatten zijn dan volg ik die óf op de televisie, óf op internet en als er belangrijk internationaal nieuws is dan volg ik dat meestal via de BBC en CNN. Ik wil altijd direct van het laatste nieuws op de hoogte zijn en als ik een paar uur later hoor dat er eerder iets belangrijks is gebeurd, dan beschouw ik dat als een misser. Dat was bijvoorbeeld vorige week zaterdagmiddag het geval toen ik na terugkeer van een schrijversbijeenkomst thuis hoorde dat rond twaalf uur die middag het kabinet was gevallen.

Nieuws bestaat uit verschillende soorten. Zoals politiek nieuws, sociaal en economisch nieuws, algemeen nieuws, rechtbanknieuws, buitenlands nieuws en sportnieuws. In dat laatste ben ik nauwelijks geïnteresseerd. Natuurlijk, ik kijk wel naar belangrijke voetbalwedstrijden. Maar dat is eigenlijk entertainment (ofwel vermaak). Nieuws hoort objectief gebracht te worden en ik vind dat dit meestal ook wel wordt gedaan. Niettemin vind ik, dat de vaderlandse journalistiek over het algemeen in kwaliteit achteruit is gegaan. Je merkt ook dat veel journalisten hun "klassieken" niet goed kennen. Met andere woorden: het collectief geheugen is achteruit gegaan. Ook staat de journalistiek onder enorme druk van veranderde omstandigheden in de markt (moordende concurrentie en slechte bedrijfsresultaten), door de snelle verspreiding van al dan niet ware feiten en feitjes via internet en door de opkomst van de "burgerjournalistiek". Dat leidt er onder meer toe, dat het principe van "fit to print" steeds meer wordt aangetast. Er wordt steeds vaker te snel nieuws gebracht wat achteraf onjuist blijkt te zijn. Ik denk dat de journalistiek slecht kan overleven als aan die druk wordt toegegeven, maar wél kan overleven als hoge kwaliteit van objectiviteit, volledigheid en betrouwbaarheid wordt gehandhaafd. De nieuwsconsument is immers niet gek.
                                                                                                                Willem Franssen

Nieuws

Nieuws is niet zo belangrijk voor me. Als ik al het nieuws zou volgen is het geen nieuws meer. Dan weet ik alles al. Het is ook leuk voor iemand anders om jou het nieuws te laten vertellen, biedt meteen weer gespreksstof.

We delen een krant met de buren en wij zijn de laatste die hem lezen. Eerst de buurman en dan wij. Dus dat nieuws is dan al weer  "oud" nieuws. Tegen de tijd dat wij de krant hebben heb je al een gedeelte nieuws via de radio of van anderen gehoord. En dan wordt het allemaal herhaling, is het geen nieuws meer. Bovendien ben ik ook niet zo nieuwsgierig. Hoef niet alles meteen te weten wat er gebeurt in de wereld. Het is meestal allemaal nog veel ellende ook.

Als ik de krant lees dan lees ik de koppen, en als iets interessant lijkt dan lees ik verder.

Dus politiek, oorlogen en andere moorden en gewelddadigheden sla ik meestal over.

Dat zie je 's avonds op het journaal wel weer. Als je alles bijhoudt spoelen er zoveel negatieve zaken over je heen dat je de moed en vertrouwen in een goede maatschappij en toekomst bijna zou verliezen. Zoals nu met de politiek, er verandert zoveel, er zijn zoveel meningen en nieuwe namen, ik hou het allemaal niet meer uit elkaar. Dat is ook een stuk desinteresse natuurlijk, maar net als je denkt te weten wie waar over gaat en waar welke partij voor staat, valt die hele puzzel met losse stukjes uit elkaar en dan ontbreken er  nog een paar ook. Net als bij een echte puzzel, dan heb je al geen zin meer om die nog een keer te maken als je weet dat er wat ontbreekt. Bovendien zijn de krantenberichten vaak ook maar opgeblazen, sensatiegericht geschreven of op een andere manier zo gemaakt dat ze de mensen prikkelen om die krant te lezen. Dus objectief nieuws daar twijfel ik sterk aan. En of het waarheid is ook. 

En dat Pow News op tv vind ik helemaal belachelijk. Alsof je alleen de krantenkoppen leest. Snel er wat pakkende zaken doorheen jagen. Puur voor de kijkcijfers, gericht op het snelle wegzapgedrag van de mensen, zoveel mogelijk verschillende korte berichten. Want  de mens is snel verveeld, en kan de concentratie tegenwoordig niet lang vasthouden. De jeugd heeft nu al moeite om een boek te lezen omdat het zulke lange teksten zijn!

Alles moet snel en actief en interessant zijn, dus ook het nieuws blijkbaar.

Soms maken ze ook nieuws. Dan wordt iets uitgebreid in de krant gemeld en dan denk ik wel eens, wat moet ik daarmee? Is dit nieuws? Moet ik dit weten? Dit is helemaal nergens voor nodig, of niet belangrijk. Zeker als het over de showbusiness gaat, dat hoort niet op het journaal, net als voetbal. Dat valt onder sport hoor, daar zijn andere programma's voor.

Op vakantie volg ik dan ook zeker geen nieuws. Wij zijn ooit 2 maanden door Nieuw Zeeland getrokken en hebben geen krant gezien! Heerlijk. Lekker weg van de nare zaken die maar doorgaan op de wereld. Soms zagen we wel het journaal op een camping waar in de "slechtweerrruimte" wel eens een tv hing. Maar voor de rest ging alles aan ons voorbij. En dat geeft rust. Niets om je over op te winden waar je toch niets aan kunt veranderen. Lekker echt ontspannen op weg. Zo moet het vroeger ook zijn gegaan. Toen werd het nieuws vooral mondeling uitgewisseld en beperkte zich natuurlijk meer tot zaken die zich afspeelden in je nabijheid of in de regio.

Soms kijk ik ook wel eens op de site www.zinfo.nl dat zie ik nog liever dan de schreeuwerige sensatiebeluste kranten berichten. Naar nieuws ben ik wel nieuwsgierig als ik er in positieve zin wat aan heb. Ander nieuws stop ik snel weg......

                                                                           

                                                                                                     Nellie van Bekkum