Na zes weken

We zijn nu zes weken met het project 'schrijfopdrachten' bezig.

Van de schrijfliefhebbers die elke dag de opdracht op hun mailadres ontvangen en die naar aanleiding daarvan een tekst schrijven, komen mooie verhalen binnen.

Wat gebeurt er met die verhalen?

Ik lees ze en ik sla ze op, iedereen heeft van mij zijn/haar eigen document gekregen. Zowel de verhalen als mijn commentaar staan daar op. Verder doe ik er nog niets mee en als ik dat wel ga doen, zal ik altijd de schrijvers van mijn plannen op de hoogte stellen en om goedkeuring vragen.

Ik merk dat de schrijvers vertrouwen in mij hebben. Misschien omdat ik zo behoedzaam met het geschrevene omga of misschien omdat de schrijfopdrachten er aanleiding toe geven; de teksten zijn altijd eerlijk en onbevangen. Ik vind het een eer om al die recht uit het hart geschreven teksten te mogen lezen en te bewaren.

Als volgend jaar het boek met alle 366 (!) schrijfopdrachten zal verschijnen, zullen veel bijdragen van de schrijfliefhebbers er ook een plek in krijgen. Als het aan mij ligt zal dat zeker het geval zijn!

Zoveel waardevolle herinneringen worden opgeschreven. Waardevol voor de schrijvers zelf, maar ook voor jongere lezers die er weet van kunnen krijgen hoe alle mogelijke gebruiken, beroepen, gewoontes etc. in vroeger jaren in elkaar zaten.

Zoveel interessante meningen en inzichten worden aan het papier – pardon, aan de pc! – toevertrouwd, op een heldere en pretentieloze manier.

Zelf zorg ik ervoor dat de dagelijkse schrijfopdrachten voor iedereen die graag schrijft, afwisselend genoeg zijn om de vaart erin te houden. De liefhebbers van autobiografisch schrijven schotel ik opdrachten voor die teruggrijpen naar hun jeugd. Laten we dat rode draad nummer 1 noemen.

De meer filosofische onderwerpen zorgen ervoor dat de mening en de inzichten van de schrijver over allerlei onderwerpen worden verwoord. Dat is dan rode draad nummer twee.

Dat schrijven gewoon leuk kan zijn, dat je kunt spelen met woorden, dat je een ander er mee kunt bespelen, is de derde kant van de zaak. Gedichten ontstaan, columns en anekdoten worden geschreven.

Mijn taak is om dat alles te stimuleren en in goede banen te leiden. Een fijne taak, absoluut!

Af en toe, als een schrijfopdracht interessante en veelzijdige reacties teweeg brengt, zal ik de schrijvers vragen of de teksten op de blog 'schrijf nu!' van website http://www.citatenmuseum.nl/ geplaatst mogen worden. Dat is tot nu toe 2 keer gebeurd: 1x  bij een spel met letters en 1x bij een woordspelletje.

Ik weet niet hoeveel mensen gebruik maken van de schrijfopdrachten die ik dagelijks op de blog van mijn website plaats. Ik hoop dat het een groot aantal is. Dan gaat mijn wens, dat iedereen die daar zin in heeft, elke dag kan schrijven zonder een drempel te voelen, in vervulling. Want schrijven kan volgens mij

• genezend werken
• voldoening schenken
• communicatie bevorderen
• informatie vastleggen
• tot inzichten leiden en, last but not least ...
• plezier geven!