Cadeautjes geven, n.a.v. schrijfopdracht 235

In de familie van mijn vrouw was het altijd de gewoonte om als er iemand jarig was diegene met z'n allen een cadeau te geven. Dat was geen sinecure, want mijn vrouw heeft een grote familie met elf broers en zusters. Als er dan besloten was wie het kado ging kopen, moest er ook nog eens geld worden ingezameld. Erg lastig en tijdrovend allemaal, zodat er besloten werd om het anders te gaan aanpakken. Voortaan werd er geloot, zodat één persoon voor een ander familielid een cadeau kocht, namens de hele familie.

Dat systeem werkt perfect, maar het is wel erg saai. Onze familieleden geven graag aan wat ze cadeau willen hebben en dat gaat dan van een nieuwe wc-bril tot een randjesafsteker voor in de tuin. En sommigen gaan zelfs zo ver, dat ze gewoon het geldbedrag willen hebben. Nou, daar hadden mijn vrouw en ik dus geen zin in. Wij wilden gewoon iets leuks geven. Maar ja, wat geef je aan zo'n stel houten Klaasen? We kwamen op het idee om de jarige met echtgenoot maar eens mee naar het theater te nemen. Ze komen dan eerst bij ons eten en daarna gaan we naar een voorstelling die wij hebben uitgezocht. Het is eigenlijk wel een beetje boven de begroting, maar ik moet zeggen dat het zeer gewaardeerd wordt en dat maakt weer veel goed. Ik heb intussen wel gemerkt dat men hoopt door mijn vrouw of mij getrokken te worden als de jaarlijkse loting weer plaats vindt, want onze cadeaus zijn waarlijk populair geworden.

Het is alleen raar dat er nog nooit iemand op het idee is gekomen om ons voorbeeld te volgen. Zelf moeten we het dus altijd doen met een boekenbon of iets anders nuttigs.

Dick